با کاهش قدرت سیستم دفاعی٬ به مرور زمان بدن آمادهٴ ابتلا به عفونت ها و سرطان هایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند ، این بیماریها بصورت بیماریهای ریوی ، اسهالهای شدید و مزمن ،‌ تبهای طولانی ، کاهش وزن ،‌ اختلالات شخصیتی ،‌ بیماریهای مغزی و پوستی خود را نشان می دهند که در نهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد. . علائم بیماری چگونه تظاهر می کنند؟ تظاهرات بالینی در افراد آلوده به اچ‌آی‌وی می تواند بسیار متفاوت باشد: ۱-  از یک حالت کاملا نرمال تا ۲- یافته های غیرطبیعی کاملا غیر اختصاصی (همچون تب یا اسهال یا کاهش وزن که در بسیاری بیماریهای دیگر هم مشاهده میشود و تشخیصی نیستند) ۳- یا یافته های غیرطبیعی کاملا اختصاصی اچ‌آی‌وی همانند: Hairy leukoplakia of the tongue Disseminated Kaposi sarcoma Cutaneaus bacillary angiomatosis . که سه بیماری بالا  تنها برای اطلاع عمومی ذکر شده است چرا که بسیاری از بازدیدکنندگان سایت تمایل دارند  بدنبال علایم اختصاصی ایدز باشند اما توجه داشته باشید که تشخیص چنین یافته هایی نیازمند معاینه پزشک و انجام کارهای پاراکلینیک می باشد  و گاهاً در مراحل پیشرفته آلودگی با اچ‌آی‌وی تظاهر می یابند و در مراحل اولیه آلودگی، هیچ یافته اختصاصی وجود ندارد و  ذکر این موارد تنها برای ارضاء حس کنجکاوی افراد پرسشگر ذکر شده است! . بطور کلی، مراحل آلودگی با HIV به ۴ مرحله تقسیم می‌شود: ۱ – عفونت اولیه ۲ – مرحله بدون علامت بالینی ۳ – مرحله علامتدار عفونت با HIV ۴ –  پیشروی از HIV تا AIDS . .   . . . .   تشخیص قطعی آلودگی با HIV صرفاً با اتکا بر علایم و نشانه های بالینی امکانپذیر نیست و تنها راهی که قطعاً مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تست مخصوص HIV است. . . علائم آلودگی با HIV بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاماً همه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود. این مراحل عبارتند از:  . مرحله عفونت اولیه HIV : (مرحله اول) این مرحله چند هفته طول می‌کشد و معمولاً با یک حالت شبیه سرماخوردگی که بلافاصله بعد از عفونت رخ می‌هد همراه است این حالت شبیه سرماخوردگی گاهی اوقات تحت عنوان حالت seroconversion  یاد می‌شود. (علائمی نظیر تب، گلو درد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی) در حدود ۲۰% موارد علائم به گونه‌ای است که فرد به پزشک مراجعه می‌کند ولی معمولاً تشخیص داده نمی‌شود و حتی اگر تست HIV آنتی بادی در این موقع انجام شود ممکن است هنوز مثبت نباشد. طی این مرحله مقدار زیادی HIV در خون محیطی فرد وجود دارد و سیستم ایمنی با تولید پادتن ها (آنتی بادی ها)، و لنفوسیتهای سلول کش (لنفوسیتهای سیتوتوکسیک) شروع به پاسخ در برابر ویروس می‌کنند. از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا ۱۶ ماه طول می کشد. . مرحله بدون علامت بالینی (مرحله دوم) این مرحله بطور متوسط ۱۰ سال طول می‌کشد و همانطور که از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است هر چند ممکن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتی). سطح HIV در خون محیطی به سطح بسیار پائینی کاهش می‌یابد ولی بیماری همچنان مسری است و آنتی بادی HIV در خون قابل ارزیابی است. تحقیقات اخیر نشان داده است که HIV طی این مرحله غیر فعال نیست و در غدد لنفاوی بسیار فعال است. تعداد زیادی از سلولهای T- helper آلوده شده و می‌میرند و ویروس فراوانی تولید می‌شود. تست آزمایشگاهی جدیدی وجود دارد که مقدار ناچیز HIV که از غدد لنفاوی آزاد می‌شود را اندازه می‌گیرد این تست HIV-RNA را اندازه می‌گیرد (RNA ماده ژنتیکی HIV می‌باشد) این تست را تست بارگیری ویروس (viral load test) می‌گویند که نقش بسیار مهمی در درمان آلودگی با HIV دارد. . مرحله علامتدار عفونت HIV (مرحله سوم)   با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می‌هد که به ۳ دلیل عمده زیر است. ۱ – بافتها و غدد لنفاوی بدلیل سالها فعالیت، آسیب می‌بینند   ۲ – HIV جهش پیدا می‌کند و آلوده کنندگی‌اش تشدید می‌شود بعبارت دیگر برای تخریب سلولهای  ،T- helper قویتر و متنوعتر میشود ۳ – بدن توانایی جایگزینی سلولهای T – helper از دست رفته را ندارد. با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائم بوجود می‌آیند که در آغاز بسیاری از علائم خفیف هستند. ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید می‌شوند.   پیشروی از HIV تا AIDS   با آسیب بیشتر سیستم ایمنی، بیماری به سمت بدتر شدن پیش می‌رود تا اینکه تشخیص ایدز مطرح شود. در حال حاضر در انگلستان تشخیص ایدز وقتی تأیید می‌شود که فرد HIV مثبت تعداد خاصی از عفونتهای فرصت طلب یا سرطانها را بروز می‌دهد اگر چه فرد HIV مثبت می‌تواند بشدت بیمار باشد ولی تشخیص ایدز نداشته باشد. . ایدز = آزمایش مثبت اچ‌آی‌وی + تعداد لنفوسیتها کمتر از ۲۰۰ (یا بعبارتی کمتر از ۱۴٪) AIDS= positive HIV serology + CD4 less than 200 cells/mcL (or CD4 less than 14%) . ..  تشخیص قطعی آلودگی با HIV صرفاً با اتکا بر علایم و نشانه های بالینی امکانپذیر نیست و تنها راهی که قطعاً مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تست مخصوص HIV است. . . . . . . تشخیص های افتراقی: عفونت اچ‌آی‌وی میتواند تظاهرات دیگر بیماریها را تقلید کند و بسته به نوع تظاهرات، تشخیصهای مختلفی ممکن است مطرح شود: . علایم کلی همچون کاهش وزن و تب، در بیماریهای زیر هم دیده میشود: سرطان بیماریهای عفونی مزمن (سل، اندوکاردیت) بیماریهای غدد اندوکرین (پرکاری تیروئید) . علایم ریوی، در بیماریهای زیر هم دیده میشود: عفونتهای حاد و مزمن ریوی علل دیگر ارتشاح منتشر بین بافتی ریوی (diffuse interstitial pulmonary infiltrates) . علایم عصبی، در بیماریهای زیر هم دیده میشود: حالتهایی که باعث تغییرات وضعیت روانی یا عصبی میشوند همچون: الکلیسم، بیماری کبدی، اختلال عملکرد کلیوی، بیماری تیروئیدی، کمبود ویتامین . سردرد و پلئوسیتوز مایع مغزی نخاعی: دیگر علل مننژیت مزمن . اسهال، در بیماریهای زیر هم دیده میشود: عفونتهای گوارشی (infectious enterocolitis) التهاب روده ای به دلیل آنتی بیوتیکها (antibiotic-associated colitis) بیماری التهابی روده (IBD= inflammatory bowel disease) علایم سوءجذب (Malabsorptive symptoms) . . . . .. اگر من علایم شبیه سرماخوردگی – آنفلوآنزا (Flu-like syndrome) / تورم غدد (Swollen glands) داشته باشم، یعنی به HIV آلوده شده ام؟   بسیاری از بیماریها منجر به علایم شبیه سرماخوردگی – آنفلوآنزا (Flu-like syndrome) / تورم غدد (Swollen glands) می شوند، شما به HIV مبتلا نمی شوید مگر اینکه بطور مستقیم در معرض این ویروس قرار بگیرید (راههای انتقال) برخی افراد پس از آلودگی به HIV متوجه هیچ تغییری در وضعیت سلامت خود نمی شوند در حالیکه برخی دیگر دچار علایم خفیف شبیه آنفلوآنزا یا ایجاد راش یا تورم غدد طی چند هفته پس از ورود عفونت به بدنشان می شوند، این علایم و نشانه ها نشاندهنده شروع ایدز نیست و معمولا طی چند روز یا چند هفته از بین می روند. تنها راهی که قطعا مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تست HIV است. در اکثر افراد طی ۶ تا ۱۲ هفته میزان آنتی بادی HIV به حد قابل تشخیص در روشهای معمول آزمایشگاهی (ELISA) می رسد، البته در موارد بسیار نادر ممکن است تا ۶ ماه هم طول بکشد. انجام تست HIV آنتی بادی (ELISA) قبل از ۳ ماه، نتیجه قطعی نخواهد داشت چرا که ممکن است فرد هنوز آنتی بادی بر علیه HIV به میزان کافی تولید نکرده باشد، مدت زمان بین آلودگی تا تولید آنتی بادی توسط بدن را دوره پنجره (Window period) می گویند، دراین دوره زمانی فرد آلوده به HIV هنوز میزان آنتی بادی در بدنش به مقداری که در روشهای آزمایشگاهی قابل تشخیص باشد نرسیده است، اگرچه ممکن است میزان بالایی از HIV در خون-ترشحات جنسی یا شیر پستان وجود داشته باشد و فرد می تواند آلودگی را طی این دوره به فرد دیگری منتقل کند اگرچه تست الیزا منفی است! بنابراین بهترین حالت این است که پس از ۳ماه از آخرین رفتار پر خطر، تست HIV آنتی بادی انجام شود. - برخی مراکز آزمایشگاهی توصیه می کنند که اگر فرد در معرض ریسک بالا بوده، تست مجدد را ۶ ماه بعد از آخرین رفتار پر خطر انجام دهد. - نکته بسیار مهم این است که فرد در طی دوره پنجره، مجددا در معرض ریسک آلودگی با HIV قرار نگیرد. جواب منفی تست HIV ای که پس از ۳ ماه از آخرین رفتار پر خطرانجام شده است تقریبا همیشه بدان معناست که فرد به HIV آلوده نیست و اگر جواب تست پس از ۶ ماه منفی باشد (در صورتیکه طی این ۶ ماه هیچ رابطه جنسی غیرمحافظت شده ای نداشته باشد یا از سرنگ مشترک استفاده نکرده باشد) بدین معناست که HIV ندارد. وقتی ۲ تست با هم انجام شود (ELISA+Western blot) احتمال جواب نادرست به کمتر از ٪۰/۱ می رسد.     . عفونتهای فرصت طلب و سرطانها کجا رخ می‌دهند؟ مرحله علامتدار عفونت با HIV اغلب بدلیل عفونتهای فرصت طلب و سرطانهایی است که بطور طبیعی سیستم ایمنی جلوی آنها را می‌گیرد. که تقریباً در تمام بدن می‌تواند رخ دهند ولی نمونه‌های شایع آن در جدول زیر آورده شده است. همانطور که در جدول زیر نشان داده شده است مرحله علامتدار عفونت HIV اغلب با درگیر کردن چندین سیستم مشخص می‌شود درمان عفونت خاص یا سرطان اغلب انجام می‌شود اما علت زمینه که عملکرد HIV است سیستم ایمنی را تضعیف می‌کند تا زمانیکه خود HIV آهسته نشود علائم سرکوب سیستم ایمنی بسمت بدتر شدن پیش می رود. . . نمونه های عفونت/سرطان در سیستمهای مختلف بدن: ..  سیستم تنفسی  پنومونی پنوموسیستیس کارینی (pcp)   سل (TB)   سارکوم کاپوزی (KS) . . سیستم گوارشی Cryptosporidiosis Candidia Cytomegalovirus (CMV) Isosporiasis Kaposi sarcoma . . سیستم عصبی مرکزی / محیطی HIV Cytomegalovirus Toxoplasmosis Cryptococcosis Non- Hodgkin’s lymphoma . . پوست Herpes simplex Kaposi’s sarcoma Varicella zoster . . سیستم مرحله بندی بیماری ، سازمان جهانی بهداشت (WHO) سازمان جهانی بهداشت روشی برای تعریف افراد HIV مثبت در مراحل مختلف بر اساس علائم بالینی دارد که بعنوان سیستم مرحله بندی WHO برای عفونت و بیماری HIV شناخته می‌شود سیستم مرحله بندی بیماری برای عفونت و بیماری HIV در نوجوانان و بالغین: مرحله بالینی یک: بدون علامت لنفادنوپاتی منتشر و پایدار مرحله بالینی دو: کاهش وزن کمتر از ۱۰% کل وزن بدن تظاهرات پوستی مینور مثل درماتیت سبورئیک، خارش، زخم های دهانی عودکننده، عفونت قارچی ناخن هرپس زوستر در پنج سال گذشته عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی عود کننده مثل سینوزیت چرکی و غیره مرحله بالینی سه: کاهش وزن بیش از ۱۰% کل وزن بدن اسهال طول کشیده بدون توجیه( بیش از یک ماه) تب طول کشیده بدون توجیه ( مداوم یا گهگاهی) بیش از یک ماه برفک دهانی لوکوپلاکی پرزی دهانی سل ریوی در یک سال اخیر عفونت های باکتریایی شدید (‌پنومونی، پیومیوزیت) مرحله بالینی چهار: سندروم تحلیل منتشر بدن (Wasting syndrome) پنومونی پنوموسیستیس کارینی توکسوپلاسموز مغز کریپتوسپوریدیوز و/یا ایزوسپوریازیس با اسهال برای بیش از یک ماه کریپتوکوکوز خارج ریوی بیماری سیتومگالو ویروسی ارگانی غیر از کبد، طحال، غدد لنفاوی عفونت با هرپس سیمپلکس پوستی مخاطی بیش از یک ماه یا احشایی برای هر مدت زمانی لوکوانسفالوپاتی پیشرونده چند کانونی (Progressive Multi Focal Encephalopathy) کاندیدیاز مری، تراشه، برونش یا ریه مایکوباکتریوز آتیپیک منتشر سپتی سمی سالمونلای غیرتیفوئیدی سل خارج ریوی لنفوم سارکوم کاپوشی انسفالوپاتی HIV سرطان مهاجم گردن رحم   . . در خصوص کودکان طبقه بندی بالینی سازمان بهداشت جهانی به شرح زیر است: . . مرحله بالینی یک: بدون علامت لنفادنوپاتی منتشر مرحله بالینی دو: اسهال مزمن بدون توجیه کاندیدیاز شدید پایدار یا عود کننده بعد از دوران نوزادی کاهش وزن یا نارسایی رشد (Failure To Thrive) تب پایدار عفونت های باکتریایی شدید و عود کننده مرحله بالینی سه: عفونت های فرصت طلب نشانگر ایدز نارسایی رشد شدید انسفالوپاتی پیشرونده بدخیمی سپتی سمی یا مننژیت عود کننده  • بزرگ شدن عمومی غدد لنفی . . .  تشخیص قطعی آلودگی با HIV صرفاً با اتکا بر علایم و نشانه های بالینی امکانپذیر نیست و تنها راهی که قطعاً مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تست مخصوص HIV است. ايران اچ آي وي  

رژیم لاغری ۱۰ روزه برای آب کردن چربی های اضافه     اگر توقع دارید زمانی که رژیم می‌گیرید، آب توی دلتان تکان نخورد و گرسنه نشوید، یعنی یا برای لاغر شدن خیلی مصمم نیستید یا کلا تعریف درستی از رژیم ندارید! سلامتی و زیبایی حق افرادی است که اراده بهتر و قوی‌تری دارند. همین یک میان وعده را بخورید و شکر خدا را کنید این میان وعده را یا در فاصله صبحانه تا ناهار بخورید، یا در فاصله ناهار تا شام. هر روز تعداد آگهی هایی که مدعی هستند لاغری بیش از 10 کیلو ظرف کمتر از یک ماه با متد آنها امکان پذیر است بیشتر می شود. آنهایی که بعضا فریب این دسته از آگهی ها را خورده اند می گویند که تنها مقدار کمی از وزن آنها کاهش پیدا کرده و پزشکان متخصص تغذیه هم کاملا با آن مخالف هستند. اگر روی ترازو رفتید و با دیدن درجه آن چشمانتان مثل توپ تخم‌مرغی گرد شدند، یعنی اینکه اضافه وزن به سراغ شما هم آمده! یک ماه گذشته لابد به خیال اینکه در طول روز گرسنه بودید، توقع داشتید که الان حسابی وزن کم کرده باشید، اما زهی خیال الکی! یادتان باشد بدن انسان کاملا هوشمند است. هر چه کمتر غذا بخورید، کمتر مصرف می‌کند! تازه خودتان هم در این یک ماه از ساعت هشت تا 12 شب که بدترین ساعات برای خوردن هستند هر چه دم دستتان آمده را به سمت معده فلک‌زده روانه کرده‌اید و به خیال اینکه قند خونتان پایین آمده، بیشتر از روزهای عادی مواد قندی مصرف کرده‌اید. برای اینکه متوجه شوید چقدر بدموقع چاق شده‌اید، نگاهی هم به تقویم روی میزتان بیندازید. از 20 شهریور که ماه رمضان تمام می‌شود تا اواسط آذر که ماه محرم از راه می‌رسد، روزهایی هستند که هر جا را نگاه می‌کنید، ماشین عروس می‌بینید! چه خودتان عروس یا داماد این روزها باشید و چه مهمان این عروسی‌ها فرقی نمی‌کند. به هر حال با این هیکل کج و کوله و شکمی که از خودتان جلوتر حرکت می‌کند، نه این مجالس بهتان می‌چسبد و نه کلا از زندگی لذت می‌برید. پس دست بجنبانید و با گرفتن یک رژیم مناسب و کوتاه مدت، هر چه زودتر چربی‌های اضافه‌تان را آب کنید.   نکش و لاغرم کن بهترین راه برای کاهش اضافه وزن این است که تمام میان وعده‌ها و چاشنی‌هایتان را حذف کنید. از شیرینی و شربت بگیرید تا سس و دلستر و نوشابه. در وعده شام هم کلا بی‌خیال غذاهای برنجی بشوید. در کنار این رعایت‌های غذایی، باید فعالیت‌های جسمی‌تان را هم زیاد کنید. زمین به آسمان رسید، آسمان به زمین رسید، باید روزی نیم‌ساعت پیاده‌روی کنید. اما اگر می‌خواهید خیلی زودتر از اینها به نتیجه برسید، باید به رژیم غذایی کوتاه‌مدت رو بیاورید. این رژیم غذایی کوتاه مدت کمکتان می‌کند تا در عرض یک هفته تا ده روز به صورت کاملا اصولی چند کیلو وزن کم کنید: صبحانه اسم صبحانه رویش است. باید صبح خورده شود، نه لنگ ظهر! 2 عدد تخم مرغ آب‌پز قهوه یا چای 1 عدد سیب حواستان باشد که تخم‌مرغ‌ها را حتما باید با زرده بخورید. اگر کلسترول دارید، یعنی بیمار هستید، اصلا نباید این رژیم را بگیرید. فکر نکنید که می‌توانید به راحتی زرده‌های تخم‌مرغ را نخورید و آب از آب تکان نخورد! در این رژیم روی چربی زرده‌ها حساب شده. از خودتان ابتکار به خرج ندهید و به جای سیب، میوه‌های دیگر را جایگزین نکنید. سیب‌ خاصیت آنتی‌باکتریال دارد و در مقابل بیماری‌ها بیمه‌تان می‌کند. تازه حسابی سرحال و شادابتان می‌کند و باعث می‌شود تا خود ظهر انرژی داشته باشید.   رژیم ناهار برای لاغر شدن درست است که گرسنه هستید، اما خودتان را کنترل کنید و تا مرز انفجار نخورید! ناسلامتی می‌خواهید لاغر شوید. گوشت قرمز یا ماهی کبابی یا آب‌پز سالاد فصل بدون مایونز 2/1 لیوان آب کرفس *سالاد فصل یعنی سالادی که در آن همه سبزی‌های آن فصل پیدا شود؛ مثلا الان که در فصل تابستان هستیم، سالادتان باید متشکل از خیار، گوجه، کاهو، کلم، قارچ و ذرت باشد. اینکه در این رژیم، سالاد به اندازه کافی گنجانده شده، حتما حکمتی دارد. معمولا رژیم‌دارها بعد از مدتی دچار بیماری یبوست می‌شوند اما با گرفتن این رژیم که کلی سبزی و میوه‌جات دارد، عمرا اگر این بیماری به سراغ شما بیاید. *به جای آب کرفس نمی‌توانید کرفس بخورید. اولا اینکه اگر بخواهید آن همه کرفس بخورید، نفخ می‌کنید! دوما اینکه خود کرفس فیبر دارد و در این رژیم این فیبر محسوب نشده است. وقتی آب کرفس را می‌گیرید، در بافت آن شکست انجام می‌شود و فیبرش را از دست می‌دهد و این دقیقا همان چیزی است که برای گرفتن رژیم به آن نیاز داریم.   شام رژیم لاغری سریع از قدیم گفته‌اند شام را به دشمنت بده! اما شما عجالتا تا زمانی که رژیم دارید، این توصیه را جدی نگیرید و از وعده شامتان نگذرید. گوشت قرمز یا ماهی یا مرغ (کبابی یا آب‌پز) سبزیجات تازه و جوانه‌ها چای یا قهوه لیمو ترش تازه *تعادل بین گوشت‌ها را رعایت کنید. اگر برای ناهار گوشت‌قرمز می‌خورید، سعی کنید برای شام ماهی یا مرغ بخورید. یا اگر یک شب گوشت قرمز می‌خورید، یک شب مرغ، شب سوم حتما ماهی بخورید، اگر ماهی دوست ندارید، نمی‌شود آن را از برنامه غذایی‌تان حذف کنید. الکی که نیست! روی امگا3 ماهی هم حساب شده. *بعضی از آدم‌ها را دیده‌اید که بعد از تمام شدن رژیمشان علاوه بر لاغر شدن از ریخت و قیافه هم افتاده‌اند؟ دلیلش این است که پروتئین در این رژیم‌ها کم است و بدن مجبور می‌شود از عضلاتش هم استفاده کند تا سرپا بمانید. اما این رژیم به دلیل داشتن پروتئین کافی که از طریق گوشت، مرغ و تخم مرغ به دست می‌آورید، باعث می‌شود که فقط چربی‌تان بسوزد ولی برای عضله‌تان اتفاقی نیفتد. *بهتر است برای سبزیجات تازه‌تان، از سبزیجات رنگی استفاده کنید؛ مثل گوجه، هویج، فلفل دلمه‌ای و... میان وعده ، حذف نمی شود اما قطره چکان است! اگر توقع دارید زمانی که رژیم می‌گیرید، آب توی دلتان تکان نخورد و گرسنه نشوید، یعنی یا برای لاغر شدن خیلی مصمم نیستید یا کلا تعریف درستی از رژیم ندارید! سلامتی و زیبایی حق افرادی است که اراده بهتر و قوی‌تری دارند. همین یک میان وعده را بخورید و شکر خدا را کنید این میان وعده را یا در فاصله صبحانه تا ناهار بخورید، یا در فاصله ناهار تا شام. 1 لیوان آب گوجه فرنگی یا شیر کم‌چرب یا یک عدد موز کوچک *به همان دلیلی که قرار شد کرفس را جانشین آب کرفس نکنید، نمی‌توانید به جای آب گوجه فرنگی هم خود گوجه را بخورید. *گوجه فرنگی حاوی ویتامین‌های A، B و C، پتاسیم، کلسیم، فسفر و آهن است و باعث می‌شود هم انرژی بدنتان تامین شود و هم سیستم‌های ایمنی‌تان تضعیف نشوند. بنابراین وقتی رژیم می‌گیرید با کوچک‌ترین چیزی کارتان به دکتر و سرم و آمپول نمی‌رسد! *به جای موز هم میوه دیگری را جایگزین نکنید. موز 422 گرم پتاسیم دارد که هم به انقباض ماهیچه‌ای کمک می‌کند و هم سوخت و‌ساز بدنتان را افزایش می‌دهد. درست مثل این است که در حال ورزش کردن هستید!   هشدارها *اسم این رژیم، رژیم شوک است و با گرفتن آن روزانه فقط 1000 کالری به بدنتان می‌رسد. این رژیم در دهه 30 و بین هنرپیشه‌های هالیوودی خیلی پرطرفدار بود. چون در مدت زمانی کوتاه، حسابی باربی می‌شدند! *این رژیم فقط مخصوص 7 تا 10 روز است. تحت هیچ شرایطی بیشتر از این نگیرید که خونتان پای خودتان است! *همراه کردن این رژیم با ورزش الزامی است. اگر حس پیاده‌روی روزانه ندارید، دنبال نتیجه درست و حسابی هم نباشید. *در این رژیم فقط نوع غذاهایی که باید بخورید مشخص شده است. میزانش دست خودتان است. فقط یادتان باشد که قرار نیست خودتان را گول بزنید. قرار است لاغر شوید، پس فقط به اندازه‌ای بخورید که سیر شوید نه بیشتر. *یادتان باشد که مواد غذایی این رژیم را باید بدون نان بخورید!   توصیه هیچ رژیمی بدون فعالیت‌ بدنی یا همان ورزش به هیچ دردی نمی‌خورد. یادتان باشد که پیاده‌روی از نان شب هم واجب‌تر است. پیاده‌روی هم اصول و روش دارد. *کفشتان مناسب باشد، با کفش پاشنه‌بلند پیاده‌روی نکنید. همین روزهاست که از شدت کمردرد نتوانید از جایتان تکان بخورید! *وسیله سنگین نداشته باشید، این وسیله سنگین را نه در دستتان بگیرید، نه روی شانه‌هایتان بیندازید. تا می‌توانید سبک پیاده‌روی کنید. *پیاده‌روی باید مستمر باشد، جلوی هر مغازه‌ای میخکوب نشوید و دوباره به راهتان ادامه بدهید! اگر قرار است نیم ساعت پیاده‌روی کنید، دقیقا تمام این نیم‌ساعت را به طور مفید پیاده‌روی کنید. * با نظم قدم بردارید، اول جوگیر نشوید و تند تند قدم برندارید که آخر پیاده‌روی یک لاک‌پشت هم بتواند ازتان جلو بزند! از همان اول با یک ریتم خاص قدم بردارید. *در سربالایی نروید، این تصور غلط که هر چه بیشتر عرق کنید، زودتر لاغر می‌شوید را از ذهنتان پاک کنید. عرق کردن نشانه سوزاندن چربی نیست، یک فعالیت طبیعی برای دفع گرمای بدن است. یک لیوان که آب بخورید، دوباره به پله اول برمی‌گردید!   ضد توصیه *این درست که در زمان ابوعلی‌سینا به چاقی «ام‌الامراض» می‌گفتند. اما این دلیل نمی‌شود که برای از بین بردن این ام‌الامراض، هزار و یک مرض دیگر هم بگیرید! آن هم با این نسخه‌های نامعقول! *قرص‌های ضد اشتها: این قرص‌هایی که مثل نقل و نبات می‌خورید تا اشتهایتان کم شود، دمار از روزگار تان در می‌آورند. افزایش ضربان قلب، فشار خون، یبوست، کم‌خونی، تشنگی زیاد، اضطراب، گیجی، خشکی دهان و سردرد علائم این قرص‌ها هستند. این قرص‌ها را حتما باید یک پزشک یا یک رژیم‌درمان توصیه کند. *بالن معده: این هم یک راه برای کم کردن اشتهاست. به این ترتیب که یک کیسه به اندازه تخم‌مرغ در معده می‌گذارند تا فضای معده را پر کند و اشتها را کم کند. اما این روش هم برای هر کسی توصیه نمی‌شود. *عمل‌های جراحی: این عمل‌ها فقط برای افرادی که اضافه‌وزنشان از 30 کیلو گذشته باشد و هیچ توانی برای وزن کم کردن نداشته باشند، توصیه می‌شود؛ آن هم فقط به دستور پزشک متخصص. سرخود سراغ این عمل‌ها نروید که کمترین عارضه‌شان عفونت‌های وسیع الطیفی است که خدای نکرده در نهایت حتی می‌تواند به مرگ هم منجر شود. تست BMI برای اینکه بدانید بدنتان در چه وضعی است و از نظر علمی وزن نرمال دارید یا دچار اضافه وزن یا چاقی هستید، باید تست Body mass index یا همان BMI را انجام بدهید. فقط یادتان باشد این فرمول برای گروه سنی بالای 18 سال است. اگر BMIتان: بین 15 تا 19 باشد، لاغر هستید. بین 19 تا 25 باشد، وزنتان نرمال است. بین 25 تا 30 باشد، اضافه وزن دارید. بین 30 تا 35 باشد، چاقی درجه یک (متوسط) دارید. بین 35 تا 40 باشد، چاقی درجه دو (شدید) دارید. 40 به بالا باشد، چاقی درجه سه (مفرط) دارید   گردآوری : پايگاه اينترنتي تكناز