+98-21-44711870-73 info@phasco.com
سابقه و هدف: عفونت كليه و اسكار ناشي از آن در بعضي مناطق دنيا از جمله ايران يكي از علل مهم نارسايي مزمن كليه است. در بعضي مطالعات سطح اينترلوكين هاي ادراري بيماران با پيلونفريت حاد افزايش داشته است. در اين مطالعه سطح اينترلوكين هاي 1 و 6 در ادرار كودكان مبتلا به پيلونفريت حاد و كودكان سالم مقايسه شده و مقادير آنها در درجات مختلف آسيب كليوي مشخص و بر اساس اسكن DMSA اندازه گيري شده است. مواد و روش ها: در اين تحقيق مورد- شاهدي كودكان 1 ماهه تا 12 ساله كه به علت پيلونفريت، براساس يافته هاي آزمايش ادرار و اسكن DSMA، در طي 8 ماه از دي ماه 1383 لغايت مرداد ماه 1384 در بخش كليه اطفال بيمارستان كودكان مفيد بستري شده اند به عنوان گروه مورد و كودكاني كه به منظور معاينات معمول مراجعه و از نظر باليني با تشخيص پزشك سالم بوده و آزمايش ادرار و كشت ادرار منفي داشتند به عنوان گروه شاهد تحت مطالعه قرار گرفتند. سطح اينترلوكين 1 و 6 نسبت به كراتينين ادرار به طور تصادفي در 80 نمونه ادراري شامل 37 بيمار بستري با پيلونفريت حاد %81) دختر( و 43 كودك سالم %81) دختر( تعيين شدند. اينترلوكين ها به روش اليزا و كراتينين به روش اسپكتروفتومتري اندازه گيري شد. يافته ها به وسيله آزمون هاي تي يا مان ويتني تجزيه و تحليل شد و P<0.05 معني دار تلقي گرديد. يافته ها: ميزان متوسط اينترلوكين 1 به كراتينين ادرار در بيماران با پيلونفريت برابر 0.96 ±0.70 ميكروگرم بر ميليگرم )از 0.02 تا 5.08 ميكروگرم بر ميليگرم( و در كوركان سالم برابر 0.12± 0.04 ميكروگرم بر ميليگرم )از 0 تا 0.51 ميكروگرم بر ميليگرم( (p<0.008) و ميزان متوسط اينترلوكين 6 به كراتينين ادرار در گروه مورد 10.06± 4.8 ميكروگرم بر ميليگرم )از 0.01 تا 44.73 ميكروگرم بر ميليگرم( و در كودكان سالم برابر 0.37± 0.15 ميكروگرم بر ميليگرم )از 0 تا 2.32 ميكروگرم بر ميليگرم( بود (p<0.0002). نتيجه گيري: در اين مطالعه ارتباط كاملا معني داري بين سطح ادراري اينترلوكين 1 و 6 در كودكان مبتلا به پيلونفريت حاد نسبت به كودكان سالم ديده شد.
آندرولوژی
سرولوژی
ایمونولوژی (ایمنی شناسی)
بانک خون
بیوتکنولوژی (زیست فن آوری)
بیوشیمی
هورمون شناسی
بیولوژی سلولی و مولکولی
بافت شناسی
سیتولوژی
تومور مارکر
ژنتیک
دارویی
مایعات بدن
قارچ شناسی
ویروس شناسی
باکتری شناسی
انگل شناسی
هماتولوژی
کنترل کیفی