سایت جامع علوم آزمایشگاهی و پزشکی فاسکو

بررسي ميزان ايمونوگلبولين هاي IgA، IgM و IgG در كم خوني ناشي از فقرآهن

ارسال کننده :

نویسنده / نويسندگان : قريشيان سيدمحمود,كريمي مهران,بوترابي ضياالدين

مترجم :

کلید واژه : ایمونوگلوبولین - کم خونی - فقر آهن

منابع :

زمينه و هدف: ايمونوگلبولين ها از دسته گليکوپروتيين ها هستند که در سرم و مايعات بافتي تمام پستانداران وجود دارند و در ميان پنج کلاس ايمونوگلبولين ها در انسان، سه کلاس IgG، IgA و IgM در مقابل عوامل بيگانه از اهميت بيشتري برخوردارند. مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان ايمونوگلبولين ها در کم خوني ناشي از فقر آهن انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي و مورد- شاهدي، 90 نفر از مراجعه کنندگان به آزمايشگاه مرکزي يزد که داراي علايم کلينيکي کم خوني بودند و فريتين آنها از کمتر از 10mg/dl بود، مورد تحقيق قرار گرفتند (گروه مورد)؛ اين افراد هيچ بيماري مشخص ديگري نداشتند و در 4 ماه گذشته تزريق ايمونوگلبولين يا واکسن انجام نداده بودند؛ همچنين 90 نفر مراجعه کننده که سالم و فاقد علايم کلينيکي کم خوني بودند و از نظر سن و جنس با افراد گروه مورد هماهنگ بودند، به عنوان گروه شاهد، انتخاب شدند. از افراد هر دو گروه به ميزان 5cc خون وريدي گرفته و داخل لوله ساده ريخته شد؛ 4 ساعت بعد سرم آن جدا و در فريزر در دماي -80?C نگهداري شد؛ ايمونوگلبولين هاي IgG، IgM و IgA به روش انتشار شعاعي ساده (SRID) و مقدار فريتين آن به روش ELISA اندازه گيري شد. اطلاعات با استفاده از آزمونهاي آماري Chi-Square و t مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: از 90 نفر افراد داراي کمبود فريتين، 17 نفر (18.88%) در گروه سني 1-19، 43 نفر (47.77%) در گروه سني 20-29 سال و 30 نفر (33.33%) در گروه سني 30-59 سال قرار داشتند. ميانگين IgG در افراد گروه مورد 877.33mg/dl و در افراد گروه شاهد 1048.7mg/dl و اختلاف آنها از نظر آماري معني دار بود (P=0.001). ميانگين IgM در افراد گروه مورد 134.2mg/dl و در گروه شاهد 138.92mg/dl بود؛ اين اختلاف از نظر آماري معني دار نبود (P=0.487). ميانگين IgA در گروه مورد 149.82mg/dl و در گروه شاهد 179.33mg/dl و اختلاف آنها معني دار بود (P=0.002). تفاوت وضعيت ايمونوگلبولين ها در دو گروه مورد و شاهد از نظر IgG و IgA معني دار بود (به ترتيب P=0.000 و P=0.003) ولي از نظر IgM معني دار نبود (P=0.756). ميزان همبستگي فريتين با ايمونوگلبولين ها در هيچ از يک گروههاي مورد مطالعه معني دار نبود. نتيجه گيري: در اين تحقيق، ميانگين ايمونوگلبولين هاي IgG و IgA در افراد با کمبود فريتين به طور معني داري کمتر از افراد با فريتين نرمال بود.

اشتراک گذاری این صفحه |